Afmælisbarn dagsins

er maðurinn sem ég deili rúmi með, hann Hr. R minn. Síðasta árið sem hann er "twenty something"



Til lukku með daginn elskan.

Jæja,

dulítill tími er síðan ég kom heim úr hitanum. Kom heim úr hitanum og fékk hita, skondið. Lagðist í rúmið um leið og ég kom heim.

Kanaríferðin var hin besta. Ferðafélagar okkar voru faðir Hr. R, Jónína kona hans, skæruliðarnir 2 (4ra og 5 ára bræður Hr. R.), Rakel (systir hans) og Reynir (mágur). Læt myndirnar tala sínu máli.
.

Hafsteinn Jr flottur á því

Ég og Rakel að snorkla


Hin fjögur fræknu á góðri stundu.

Núna er það svo ritgerðin, þetta mjakast áfram...

Heppin!

Þegar ég kom út úr tíma í dag, í nýja náttúrufræðihúsinu, sté ég beint upp í bílinn og bakkaði út úr stæðinu. Sem er ekki merkilegt per se, en í því sem ég er að keyra út af stæðinu flautar bíll á mig í sífellu. Ég velti því fyrir mér hvort að ég hefði svínað á bílinn en komst að þeirri niðurstöðu að svo hefði varla verið og keyrði áfram. Bíllinn hélt áfram að flauta, ég leit í baksýnisspegilinn og sá að einhver var að vinka mér. ,,Á ég að þekkja manneskjuna?" hugsaði ég með mér. Neeee, kannaðist ekki við hana í fljótu bragði. Ætlaði að fara að stíga á bensíngjöfina en þá fann ég að bíllinn var eitthvað skrítinn og hinn bílinn var alveg kominn ofan í mig. Ég steig út úr bílnum og bílstjóri hins bílsins líka. ,,Það er sprungið á 2 dekkjum hjá þér" (það var loftlaust á báðum dekkjunum hægra megin á bílnum) sagði stelpan, ,,ég vildi bara láta þig vita af því".Takk fyrir það muldraði ég. ,,Þetta er ekkert vandamál, ég er með pumpu í skottinu og við reddum þessu"sagði hún. ,,Ha, ertu með pumpu í skottinu"! ,,jebb, bakkaðu bílnum bara aftur inn á stæðið og við pumpum í dekkin". Ég bakkaði bílnum inn á stæðið og Gyða Sól (kallaði hana það í huganum vegna græjunnar) rauk í skottið á bílnum, náði í pumpuna, reif upp húddið á bílnum og tengdi græjuna við geyminn í bílnum. Þetta var sem sagt hin fínasta græja sem pumpaði í dekkin á engum tíma. Ég keyrði svo áfram heim á leið, þökk sé henni. Ef fleiri Gyðu Sólir væru til, væri heimurinn þakklátur. Alla vega ég.