Brullaup Huldu og Gústa og frú Ásdís Schumacher
Fór úr vinnunni um 18:00 leytið á föstudaginn og hélt heim á leið. Er ekki búin að sjá mikið af íbúðinni minni þessa vikUna. Settist niður og skrifaði grein á
Selluna, átti reyndar að skila henni inn á miðvikudaginn en tókst ekki vegna tímaskorts. Tók svo örlítið til og hélt svo í Citýið. Var komin þangað um miðnætti. Alltaf gott að koma heim til foreldra. Mikið var gott að sofa út. Svaf sem sagt frameftir og dólaði mér. Átti að vera mætt í brúðkaup klukkan fimm í Kotstrandarkirkju (á milli Hveragerðis og Selfoss). Ég dólaði mér aðeins of mikið. Frú Ásdís var farin að reka á eftir mér klukkan hálf fimm og ég ekki tilbúin. Lögðum af stað korter í fimm. Bað frú Ásdísi vinsamlegast um að keyra ekki á 90 km hraða því að þá mundi ég ekki ná brúðkaupinu. Eftirfarandi samtal átti sér stað klukkan 16:47, laugardaginn 10. júlí:
Una: mamma, ég næ ekki brúðkaupinu ef þú keyrir bara á 90.
Frú Ásdís: Una Björg,ég hef aldrei keyrt hraðar en 100!
Una: Hraðar, frú Ásdís.
Frú Ásdís: já, ég er að gefa í!
kl. 16:50
Frú Ásdís: Una Björg, ég er komin upp í 120, hef aldrei keyrt svona hratt!
Una: Þú ert svo mikill Rebel.
Frú Ásdís: þú átt eftir að mæta of seint í þitt eigið brúðkaup. Hvaðan hefurðu þetta. Ekki frá mér. Svo mikið er víst. Jæja, við náum þessu.
Þannig að seinagangurinn í mér gerði frú Ásdísi, móður mína, að lögbrjót. Ásdís Schumacher. Ég rétt náði brúðkaupinu. Mætti á slaginu fimm. Geri aðrir betur.
Brúðkaupið var indælt og kirkjan er æðisleg. Gömul sveitakirkja. Veislan var svo haldin í Hvíta húsinu á Selfossi. Fínt alveg. Hélt ræðu. Stikkorðablogg. Ásdís vinkona skutlaði mér svo í Citýið að brúðkaupi loknu. Hún hélt sig þó innan ramma laganna í sambandi við hraðann. Hún var því ekki Ásdís Schumacher II. Góðar stundir