Get verið
gleymin stundum. Mér fyrirgefst það af því að ég er í fiskamerkinu. Veski, vettlingar, lyklar og símar eiga það til að gleymast eða finnast á hinum ótrúlegustu stöðum. Gleymdi til dæmis símanum mínum úti í bíl í gær (sem gerist oftar en ekki, get greinilega án hans verið). Áttaði mig á því þegar ég var að fara að sofa. Finnst oft um það leyti því hann gegnir einnig stöðu vekjaraklukku. Þegar ég náði í hann þá biðu mín 2 skilaboð. Hin fyrri voru frá Héðni þar sem hann var að spyrja mig hvort að ég vildi fá kærleiksbjarnabúninginn minn aftur (er samt tæknilega séð ekki minn. Fékk hann lánaðan fyrir 5 árum hjá Lindu sem var að vinna með mér, þá. Fyrningarreglur segja hins vegar að hann sé minn, hef alltaf gleymt að skila honum) Lánaði Héðni búninginn fyrir 2 árum á grímuball en hin skilaboðin voru frá Herra Einari og Frú Ásdísi. Voru að spyrja mig hvort að ég hefði munað eftir því að setja fiskinn, sem þau gáfu mér, í frysti! Jú, það var svo heillin. Mundi eftir að setja fiskinn í frysti en gleymdi hins vegar símanum. Hafa greinilega ekki mikla trú á dóttur sinni í sambandi við húsmóðurstörfin. Eða kannski vita þau bara hvað ég get verið utan við mig. Já, vil frekar hallast að þeirri tilgátu. Þau mundu alla vega hafa trú á dóttur sinni í eldhúsinu ef þau hefðu smakkað fiskisúpUna sem ég eldaði áðan. Já, það held ég nú. Lifið heil