Lok lok og læs
Við Sigurrós fórum í fyrsta skipti í spinning í morgun. Vorum mættar klukkan 06:15 thank you very nice. Við fórum inn og náðum okkur í hjól, biðum svo eftir kennaranum. Hver haldiði að hafi mætt eldhress. Jú, Frú hress.is sem kennir einnig Body Pumpið! Hún var hress, alla vega sagðist hún vera hress. Sagðist hafa byrjað daginn á því að hlusta á ABBA. Það hefði verið hressandi. Svo spurði hún náttúrulega hvort að við værum hress. Jújú, við vorum það svona nokkurn veginn. Svo byrjaði tíminn. Hún púlaði okkur út. Fínn tími, nema bara hvað að tónlistin hefði mátt vera betri. Vantaði allt rokk. Frú Hress.is spurði hvort við vildum Scooter eða hitt. Ég reyndi að segja hitt en flestir vildu Scooter! Svo kom hún með þriðja kostinn og það var Country tónlist. Það var fellt.
Þegar tíminn var búinn, og ég næstum því búin á því, þá fór ég inn í búningsklefa og gekk að skápnum mínum. Skildi ekkert í þessu, það var kominn einhver talnalás á skápinn. Ég klóraði mér í hausnum, skildi ekkert í þessu. Starði á lásinn í smá tíma, ég hef kannski haldið að hann mundi opnast við það. Störukeppni við lás er ekki gáfuleg. Þvínæst reyndi ég að pikka upp talnalásinn. Fólk var farið að horfa á mig og ég sagði því afsakandi við hvern sem vildi heyra að það hefði einhver læst skápnum mínum og að fötin mín væru þar inni. Ekki gat ég pikkað upp lásinn. Ég snaraði mér þá upp í afgreiðslu til hennar Lísu til að athuga hvort að þau gætu hjálpað mér með þetta basl mitt. Hún sagði að ég gæti látið saga lásinn en þá þyrfti ég að kaupa nýjan lás! Ég hélt nú ekki. Færi ekki að kaupa nýjan lás handa þeim sem læsti fötin mín inni. Þá sagði hún að ég gæti spurt þær sem væru inni í sal hvort að þær væru með skáp 24, sem var minn skápur. Fannst það ekki heillandi og yrði frekar tímafrekt. Ákvað því að fara á hlaupabrettið í 10 mín og athuga svo hvort að Læsinginn væri þá búin á æfingu. Nú, ég var á brettinu í 10 mínútur og athugaði þá. Jú, það gekk eftir. Hún var akkurat að opna skápinn, kona um fertugt. Ég fór þá að skápnum og hún sagði: ,,gvööööð ég læsti skápnum og það voru önnur föt í honum" ,,Já" sagði ég ,,mín föt" og var ekki ánægð. Kerlingartuskan var eyðilögð yfir þessu og bunaði út úr sér ,,fyrirgefðu, er ég nokkuð búin að eyðileggja fyrir þér daginn? Áttu nokkuð að vera mætt í vinnu? Ég skil ekki hvað ég var að hugsa, sá þetta hreint ekki" og svo framvegis. Ég fyrirgaf henni þetta og tautaði að ég hefði nú bara haft gott af því að vera lengur í ræktinni, svo að ég mundi ekki eyðileggja daginn fyrir kerlingartuskunni. Héðan í frá kem ég með minn eigin lás fyrir skápinn. Kannski verð ég einhvern tíman góð við einhverja og læsi fötinn hennar inni. Tja, þá græðir hún alla vega meiri tíma í ræktinni. Það er nefnilega það. Góðar stundir.