Týndu seðlarnir
Um daginn fann sambýlismaðurinn ekki 15.000 kr sem hann setti upp á skenk/hillu inni í eldhúsi (er reyndar búin að láta taka skenkinn núna, en það er önnur saga). Eftirfarandi samtal átti sér stað á milli mín og Hr. R af því tilefni:
Hr. R: hefurðu séð peninginn sem ég setti upp á skenk í gær
Ég: nei, ertu viss um að þú hafir sett hann þar?
Hr. R: já, handviss
Ég: nei, ég hef ekki séð hann
Hr. R: heldurðu að hann hafi dottið ofan af skenknum, á borðið og þaðan í ruslafötuna og ofan í ruslapokann sem þú varst að fara með út áðan?
Ég: ertu farinn að henda peningum drengur? Get ekki ímyndað mér að seðlarnir hafi dotti ofan í pokann! Prufaðu að leita betur
Hr. R: já, leita betur (leitar í 5 mín)
Hr. R: veistu ég held að peningurinn hafi dottið ofan í ruslapokann, það er málið. Peningurinn hefur farið út með ruslinu. Við verðum að leita að honum inni í ruslageymslu (sem er fyrir alla blokkina!)
ég: hvað meinarðu með ,,við". Ég týndi ekki seðlunum
Hr. R: Jú, þú fórst með ruslapokann út
ég: dæs!
Við drifum okkur út í ruslageymsluna, fundum helvítis pokann og leituðum í honum. Ekki fannst peningurinn
Hr. R: ég bara skil þetta ekki. Hvar getur peningurinn verið? Hefurðu nokkuð sett hann á einhvern stað og gleymt því
Ég: nei, það gerði ég ekki
Hr. R: einhver hlýtur að hafa gert það
Ég: já, ég held að það hafi verið húsálfurinn
Hr. R: fyndin!
Við leituðum í öllum krókum og kimum í íbúðinni en blessaður peningurinn fannst ekki. Hr. R var farinn að klóra sér í hausnum og næstum því farinn að trúa húsálfakenningunni minni. Allt í einu grípur hann um rassvasann á buxunum sínum.
Hr. R: uuuhhhhhh, Una. Ég held að ég sé búinn að finna peninginn...!
Lifið heil