Eymingjabloggari
Skratthea Skorrdal hefur rétt fyrir sér, ég er eymingjabloggari. Ekki það að það hafi ekki verið nóg að blogga um, síður en svo. Ég hef bara ekki haft nennu í mér að rita á netið. Það er svo langt síðan að ég bloggaði síðast að þjóðfélagið hefur teki stakkaskiptum á meðan. Bankar hafa verið þjóðnýttir, orðspor Íslands hefur beðið mikinn hnekki, valdaklíkur eru að tapa völdum, spillingin er að koma í ljós og svo síðast en ekki síst að dóttir mín er byrjuð og brosa og hjala. Það er augljóslega lang merkilegasta fréttin. Restin verður í stikkorðum. Síðan ég reit síðast hef ég:
- farið í brullaup Óla og Sillu
- reynt að byrja í ræktinni
- hitt familíUna í piparkökuhúsagerð
- farið á Fló á skinni og næstum andast úr hlátri
- farið á minningarathöfn Ingimundar afa Rúnars sem lést þann 19. nóvember
- farið í Kreppuafmæli til Sillu hans Þráins
- þvegið óteljandi þvottavélar
- farið í brullaup Óskars & Kötu, vina Hr. R
- sett upp jólaljós
- haft áhyggjur af ástandinu í landinu
- verið að lesa ævisögu Guðna Ágústssonar (akkurat þegar hann sagði af sér). Spurning um að fara að lesa ævisögu Davíðs Oddssonar og athuga hvað gerist...
- hangið á Facebook
- fengið margar góðar heimsóknir
- haldið nafnaveislu fyrir Örnu Eiri í Citýinu
- haldið upp á 3tugs afmæli sambýlismannsins, að þýskum hætti, með honum og um 70 vinum og ættingjum að Straumi.
- fengið nett ógeð á kreppufréttum
- verið mjög meðvituð um þá staðreynd að góð heilsa er gulli betri
- hlegið marg oft með/að hinni óviðjafnanlegu dóttur minni
- hlakkað til Skerjójólahittingsins sem verður þann 29. nóv
Góðar stundir